ปราชญ์ลูกหนังท่านหนึ่งได้เคยกล่าวเอาไว้ว่า “โค้ชที่ดี ย่อมต้องทำให้ผู้เล่นติดทีมชาติได้”
หากเราเปรียบการสร้างทีมฟุตบอลเหมือนกับการปรุงอาหาร “โค้ช” หรือผู้ฝึกสอนก็เปรียบได้เสมือนกับ “เชฟ” ผู้รังสรรค์อาหารหลากรสชาติให้กับลูกค้าที่มาใช้บริการ จะต้องมีความพิถีพิถันในทุกๆด้าน ทั้งการคัดเลือกวัตถุดิบให้ได้สิ่งที่ดีที่สุด หากมีวัตถุดิบที่ดีบางครั้งแทบไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากก็ได้อาหารจานเด็ดแล้ว
ขณะเดียวกันขั้นตอนในการปรุงนั้นก็มีความสำคัญไม่น้อย หากเชฟไม่มีความเชี่ยวชาญเพียงพอแม้จะมีวัตถุดิบที่ดีซักเพียงใดก็ตาม อาหารจานนั้นก็อาจจะกลายเป็นเพียงอาหารธรรมดาจานหนึ่งก็เป็นได้ ในทางตรงข้ามแม้บางครั้งวัตถุดิบที่ได้มาอาจเป็นวัตถุดิบที่แสนจะธรรมดา แต่ด้วยความสามารถของเชฟที่สามารถดึงเอารสชาติที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความธรรมดาของวัตถุดิบอันนั้น นำมาผ่านกระบวนการปรุงอย่างดี จนกลายเป็นอาหารรสเลิศก็มีอยู่ให้เห็นกันอย่างมากมายฉันใด
“โค้ช” ก็เช่นเดียวกันครับ เขาคือปัจจัยที่สำคัญอย่างมากที่จะตัดสินอนาคตและความสำเร็จของทีม เพราะถึงแม้ฟุตบอลนั้นจะวัดผลแพ้ชนะกันในสนาม แต่ทุกอย่างล้วนเป็นผลมาจากการทำงานภายนอกสนามมาก่อนทั้งสิ้น
กระนั้นก็ตามคุณๆเคยสงสัยหรือไม่ครับว่า ทีมบางทีมทั้งๆที่ผู้เล่นเหมือนเดิมแต่เปลี่ยนแค่โค้ชหรือผู้จัดการทีมก็ทำให้ทีมนั้นดีขึ้นผิดหูผิดตา หรือบางทีมที่มีผู้เล่นเก่งๆเดินชนกันเต็มไปหมดแต่กลับไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งขัน มันก็ขึ้นอยู่กับกระบวนการปรุงของโค้ชนั่นแหละครับ เมื่อตั้งระบบการเล่นขึ้นมาแล้ว โค้ช จะนำเอาผู้เล่นมาวางให้เข้ากับระบบนั้นได้อย่างไร ใครเคลื่อนที่ไปทางไหน รุกทำอะไร รับทำอะไร แทคติคต่างๆจะใช้ตอนไหน ทำไมต้องทำอย่างนั้น รายระเอียดต่างๆเหล่านี้ เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องนำออกมาเป็นรูปธรรมและใช้ได้จริง
ผมชอบคำสัมภาษณ์ที่ Xavi Hernandez ได้พูดถึง Pep Guardiola ว่า “Pep เป็นโค้ชคนแรกที่ไม่ใช่แค่บอกว่าให้ทำอะไร แต่กลับอธิบายด้วยว่า ทำไมต้องทำสิ่งนั้น” นั่นแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในเรื่องของฟุตบอลที่โค้ชได้ส่งต่อให้กับผู้เล่นของเขา เพราะโค้ชจะต้องพยายามนำเอาภาพที่อยู่ในสมองออกมาให้เกิดขึ้นได้จริง เพราะผู้เล่นนั้นพร้อมที่จะทำตามอย่างที่โค้ชสั่งอยู่แล้ว ที่สำคัญผลงานในสนามที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะยังไง “โค้ช” จะต้องเป็นคนที่รับผิดชอบทั้งหมดครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น